Afgelopen weekend hadden mijn man en ik het er nog eens over tijdens de koffie.
Hoe was het vroeger? En met vroeger bedoel ik ruim 1 jaar geleden.
Mijn man keek me aan en zei: “ Je hebt gelijk, wat is er ongelooflijk veel veranderd bij ons.”
“Weet je nog dat je niet wist wat je wilde, dat je soms huilend zat te vertellen dat je zo graag ander werk wilde en niet wist wat?” Ik moest even spitten in mijn geheugen en het gevoel van toen kwam weer naar boven. Blijkbaar had ik er al zo goed afstand van genomen.
Nu kan ik er om lachen. Maar ik weet nog goed dat ik vaak op zondag buikpijn had om op maandag weer te gaan werken. Niet dat het werk zo erg was, maar het paste niet meer bij mij. Ik had leuke collega’s en dan hou je het langer vol. Maar ik wilde ook graag ook leuk werk. Opgeven heeft geen zin als je niets anders hebt.
Dacht ik toen, laat staan dat ik dat durfde. Ik at nog liever m’n schoen op.
Eigenlijk durfde ik helemaal niet te kiezen, want ik wist niet wat ik wilde.
En ik weet nu dat dat ook een keuze is. Alleen dacht ik daar toen anders over.
Tijdens mijn periode dat ik bij mijn werkgever werkte, dacht ik vaak aan vroeger.
Over een niet afgemaakte opleiding en het gevoel dat ik daarin gefaald had.
Ik wist totaal niet wat ik dan wel wilde en ging werken. Niks mis mee, maar toch bleef dat gevoel knagen.
In de jaren daarop deed ik allerlei opleidingen en telkens als ik het papiertje in handen had, wist ik het weer niet meer. Ik begon enorm aan mezelf te twijfelen, wat natuurlijk niet zo handig is voor je zelfvertrouwen.
Want wat gebeurt er als je niet weet hoe je het werkelijk wilt? In mijn geval had ik last van faalangst.
Want hoe kan het dat ik zo wispelturig was?!
Nu weet ik wel beter. Ik wist toen beter wat een ander nodig had, dan dat ik dat voor mezelf wist.
Ik was altijd op zoek naar vrijheid en vaak dacht ik er aan om te emigreren. Dat is alleen niet zo handig als je de enige in je gezin bent die dat wilt.:-) Weg van alle regels en lang leve plezier.
Wat gek eigenlijk, want dat is helemaal niet nodig. Sterker nog, je neemt dat gevoel mee.
Toen ik besliste om eerst eens uit te zoeken wat ik wilde, viel er een last van mijn schouders. Ik gaf mezelf toestemming en direct had ik rust, vrijheid en plezier. Dat gevoel is nooit meer weggegaan en daar waak ik voor! Ik heb heus nog wel eens een dag dat ik het minder leuk vind, alleen weet ik dan precies wat ik kan doen! Lekker een stuk wandelen, computer dicht en naar het strand om even m’n hoofd leeg te maken of even bellen met een vriendin.
Mijn man nam nog een slok van zijn koffie en zei: “Ik ben trots op je, je weet precies wat je wilt!”
Ik kan je helpen met mijn ervaringen, zodat jij ook weet wat jij wilt.
Stuur me gerust een mail, ik plan 2x per week tijd voor een gesprek.
www.livingthejoy.nl/contact