Daar ging ze dan…

35 jaar, getrouwd en moeder van 2 meisjes.

Ze was er helemaal klaar voor en tevens was ze er helemaal klaar mee.

Vrolijk liep ze in de richting van het restaurant waar ze afgesproken hadden, haar voormalige collega’s en zij.
Een afscheidsdiner van haar werkgever.

Al een poos wilde ze verandering in haar werkomgeving en daarvoor had ze voorzichtig stappen genomen.
Ze was haar werk ontgroeid en had ontslag genomen.
Dat is wel een grote stap en toch had ze vertrouwen in de toekomst.

Hoe ze het wilde, wist ze nog niet precies.

Haar man stond als een rots achter haar, zo trots als een pauw.
Maar wel wat onwennig.
Want als je het niet precies weet, wat zou er dan op haar pad komen?

Zij was de vrolijke vlinder, hij de stabiele factor achter haar.

Toch kon hij haar niet aanmoedigen zoals ze dat nodig had.
Daarvoor had ze andere mensen nodig.

Gewoon omdat ze niet precies kon uitleggen wat ze wilde.

Op het afscheidsdinertje van haar werk wist ze zeker dat ze de juiste stap genomen had.

Ze voelde zich vrij om te gaan doen wat ze zo ontzettend graag wilde.

Dat was wel anders geweest.

De vrolijke vlinder was zich nu aan het ontpoppen, nadat ze jarenlang vast zat in haar dromen.

Elke dag vroeg ze zich af: Is dit wat ik wil?
En elke dag kreeg ze van zichzelf hetzelfde antwoord.

Een dikke NEE.
Dit was allang niet meer wat ze wilde.
Wat dan wel?

Haar positieve en opgeruimde karakter had al een hele tijd plaats gemaakt voor wisselvalligheid. En ook dat nam ze mee naar huis.

Haar man kreeg weleens de volle laag, terwijl hij er ook echt niets aan kon veranderen.
Ze wist heus dat ze het zelf zou moeten doen, maar hoe eng en spannend is dat toch.

Nieuw stappen zetten, dat was wat ze wilde.

En nu had ze ervoor gekozen.
Een last viel van haar schouders.

Ze kon niet onder woorden brengen wat ze wilde, tot ze bij mij kwam.
Ik vroeg haar om de kleuren te pakken die haar doel vertegenwoordigde.

Ze pakte de kleuren die bij haar paste.
Ze legde haar hele missie in kleur.
En ik vertaalde alle kleuren voor haar.

Ze begon te stralen, want door de vertaling van kleur in woorden wist ze het.

Haar twijfels maakte plaats voor energie en vertrouwen.
Voor een licht gevoel in plaats van het zware gevoel op haar schouders.

Paars was sinds kort in haar leven.
Een kleur die ze vroeger ontzettend lelijk vond, had nu haar aandacht.
Ze had al een hele poos een paarse blouse in haar kast, maar ze droeg het niet.
Tot de avond van haar afscheidsdiner.

Ze wist dat het tijd was om juist paars te dragen, maar had geen idee waarom.

Het voelde gewoon goed en stond haar prachtig.
Paars was voor haar het symbool voor een nieuwe weg.

En die was ze ingeslagen.

Iets creatiefs wilde ze. Ze hield ervan om dingen te maken.
Creativiteit was altijd in haar leven, maar was een ondergesneeuwd kindje.
Geen tijd voor gemaakt omdat ze andere prioriteiten voor liet gaan.

Door de drukte op haar werk en haar gezin wat haar nodig had.

Nu wist ze het zeker.
Ze had gekozen voor een paarse blouse met een witte broek.
Onbewust had ze haar missie in kleur gekozen.

Creatief, vertrouwen en inspiratie in het paars.
En met de witte broek liet ze haar motivatie zien.
Ze vertelde onbewust dat ze het tijd was voor nieuws en nog niet precies weten wat er op haar pad zou komen.

Prachtig, hoe krachtig ze zich voelde nadat ze haar kleuren had gekozen.

Ze kiest voor kleur en dat maakt haar toekomst vrolijker en luchtiger.
Ze koestert haar verlangens en gaat ze waarmaken.

Hoe zou dat voor jou zijn?
Stel je wilt het anders, maar weet niet wat.
Je hebt er geen woorden voor, maar voelt aan alles dat het tijd is voor verandering.

Kleur helpt je om je missie vorm te geven.

Hoe? Dat lees je hier

Is dit wat je wilt? Neem gerust contact op door me een mail te sturen.
Samenwerken is veel makkelijker en leuker.

Liefs, Ilonka