Alle tekens stonden op BLAUW, maar ze kon het nog niet pakken.
Kleur wijst je altijd de weg waar je naar toe moet gaan.
Zo ging het ook met een fantastische dame die haar geschiedenis in kleur op de tijdlijn zag liggen.
Er was veel kleur te zien, maar een paar belangrijke kleuren waren niet (meer) aanwezig.
Zoals het blauw, want dat had ze een paar jaar geleden de deur uitgedaan, onbewust. Want haar blauwe kleding in de kast voelde niet meer fijn en paste niet langer bij de persoon die ze op dat moment was. Hup, in de zak voor max gedaan en naar de kledingcontainer gebracht.
Ze stond voor een nieuwe periode in haar leven en wilde de structuur en haar geplande oude leven meer plezier inblazen. Ze stond aan de vooravond van een groot avontuur om volledig zichzelf en haar eigen weg te volgen.
Ze was er klaar mee om de ondersteuning te bieden aan anderen in het werk wat ze toen deed. Klaar om oplossingen voor anderen aan te dragen terwijl ze er zelf wel een paar kon gebruiken.
Op naar een nieuw tijdperk, zo voelde dat toen voor haar.
Meer plezier, nieuwe wegen inslaan en onafhankelijk te zijn. Haar onderbuik gevoel zou ze volgen, want daar is ORANJE een ster in en deze dame ook. Dus dat zat wel goed.
Waar blauw zorgt voor een veilig gevoel, structuur, overzicht en heldere lijnen brengt oranje plezier, ontspanning en avontuur.
De ene kleur vindt het fijner binnen de lijntjes, de andere kleur geniet ervan om daar buiten te gaan.
Blauw is de kleur die ervan houdt om problemen op te lossen. Voor zichzelf en voor anderen.
Op een diplomatieke manier, want raad geven, dat kunnen we met blauw als geen ander.
Soms slaat dat een beetje door, want is de wereld niet een beetje overvoerd met mensen die anderen raad geven zonder dat de ander daar om vraagt?
Nee voor deze dame was er al een paar jaar geen blauw meer in de kast te bekennen.
Met ernstige gevolgen voor haar en haar bedrijf waar ze haar vinger niet op kon leggen.
Haar leven was in de basis fijn, maar ze wilde ook zo graag haar boodschap naar buiten brengen en delen met de wereld. Al voelde ze zich daarover nog niet helemaal zeker.
Dat naar buiten delen deed ze wel, maar het voelde niet zo veilig, dus deed ze het onbewust op een andere manier met andere kleuren.
En dat pikt iedereen op, als je het zelf niet voelt, voelt een ander het ook niet bij ons.
Dat wat je uitstraalt, ontvang je.
Als je vertrouwen hebt, dan straal je dat uit en vertrouwen anderen jou wel.
Zo niet, dan gaat iedereen een blokje om.
Dan kunnen we wachten tot we een ons wegen, terwijl we simpelweg ons leven met kleur weer in ‘de juiste’ kant kunnen bewegen.
Aan alles voelde ze dat het nu wel weer tijd was voor BLAUW, maar waar haar gedachten dat prima konden begrijpen was haar hart was nog niet zover.
Ze was het vertrouwen een beetje kwijt en vond het niet eenvoudig om mee te gaan met de stroom van het leven en de controle loslaten was ook niet eenvoudig.
Toch weer dat blauw wat op allerlei manieren voor haar voeten kwam.
Van het blauwe stift op haar bureau, naar het blauw van de lucht waardoor ze weer kon dromen.
En niet op de laatste plek de blauwe enveloppen die op de deurmat vielen.
BLAUW, moest er toch maar weer eens in komen voelde ze aan alle kanten.
Het was er tijd voor! Tijd voor meer (zelf)vertrouwen, tijd om zichzelf te uiten en te gaan spreken op een kalme en geloofwaardige manier.
Hoeveel tekens willen we hebben?!
En zo gebeurde het met het BLAUW!
Ik ben zo benieuwd, draag jij blauw?
Soms of regelmatig?
Of is het je lievelingskleur en draag je het daardoor vaak, wat je wellicht wat somber maakt of angst voor het onbekende hebt waardoor je liever de controle wilt houden.
Laat je het weten hoe het zit met jou & blauw?
Recente reacties